|
نقدی کوتاه بر شعری در مدح حضرت سکینه(سلام الله علیها) ۱ در آسمان صبر فروزنده کوکبی ۲ هر چند درد و رنج اسارت کشیده ای ۳ از سنگ و تازیانه که در شِکوه نیستی ۴ فریاد و آه و اشک و غم از گریه ی تو سوخت ۵ در هر بلیّه حمد الاهیت بر لب است ۶ هر خانه ای که هست رباب و سکینه اش ۷ تو راز ناشنیده ز بابا شنیده ای ۸ قلب حسین و چشم و چراغ مدینه ای
♦️نقد:شعر بالا، مربع ترکیب زیبایی است در مدح و مرثیه ی حضرت سکینه (سلام الله علیها) که به بهانه ی پنجم ربیع الاول، سالروز وفات این بانوی مکرمه سروده شده است؛ البته در مصراع سومِ هر بند، قافیه رعایت نشده است.
+ نوشته شده در شنبه ۱۴۰۰/۰۷/۱۷ساعت 20:12  توسط مجیدطاهری
|
#قصیده نذرکردم شاعری را پیشه سازم تا قیامت "شیعتی مهما شربتم" را که خواندم در مقاتل تا قیامت سوخته هر جان و دل را با کلامش آمنه یا که اَمیمه در لقب باشد سکینه شاعری در ریشه اش باشد هنرمندست اما اینکه گویم عاشقش هستم کلامی از حسین ست خادمم عبدالحسینم زنده ام از روح قدسیش دختری دارد نظیرش نیست در اقصای عالم بهترین بابای عالم بهترین دختر که دیده اینکه روحانی ست بابا، رهبری دارد به دلها بازکرده چشم در معروف و بیگانه ست منکَر شعرهایش وزن دارد پرشده از تیر و نیزه شعرهایش قافیه از اشک دارد یا که از خون گرچه طوفانی ست حالش، خطبه هایش صبر و حلم است مرثیه از کربلا آغاز با شعری از او شد ساخته با شعرهایش پایه ها بر روز موعود #مجید_طاهری
+ نوشته شده در جمعه ۱۳۹۹/۰۸/۰۲ساعت 21:19  توسط مجیدطاهری
|
|
">
- <-BlogDescription-> - <-BlogTitle->">
,<-BlogId->, Blog, Weblog, Persian,Iran, Iranian, Farsi, Weblogs, Blogskin">
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||